Ο αστεροειδής 2023 DZ2, ο αστεροειδής της δεκαετίας για τους περισσότερους, αφού ήταν αυτός που πλησίασε τη Γη σε απόσταση μόλις 170.000 Km και με μέγεθος που κυμαινόταν από 40-100m όπως φαίνεται και από το γράφημα. Η καταγραφή του έγινε στις 2 Μαρτίου 2023, με τη φωτεινότητά του κοντά στα 15mag και την ταχύτητά του να προσεγγίζει 7.8Km/s. Γρήγορος και στο πεδίο με 40”/min. Στις 25 Μαρτίου 2023, έκανε το κοντινότερό του πέρασμα στις 21:50 ως προς τη Γη, ήταν όμως αρκετά χαμηλά περίπου στις 17 μοίρες , ενώ η φωτεινότητά του έφτασε τα 10mag. Έγινε αστρομετρική καταγραφή του και τα αποτελέσματα υποβλήθηκαν στο MPC για βελτίωση της τροχιάς του. Επίσης έπειτα από μελέτη υπολογίστηκε ότι η περίοδος περιστροφής του είναι περίπου στα 6.3min όπως φαίνεται και στο παρακάτω γράφημα. Οι μετρήσεις υποβλήθηκαν στη βάση δεδομένων ALCDEF και στο Minor Planet Bulletin και εκδόθηκαν στο τεύχος Issue 50-3 (2023 Jul-Sep) και μπορείτε να βρείτε στη διεύθυνση:
Τέλος αποτελεί αντικείμενο μελέτης της IAWN και έχει διοργανωθεί καμπάνια για τη μελέτη του αστρομετρικά,φωτομετρικά, φασματοσκοπικά και με τη χρήση radar, όπου το ΝΟΑΚ είναι μέλος στην ομάδα της φωτομετρίας.
Ο αστεροειδής 2023 DZ2.
Ο αστεροειδής 2023 DZ2 στο πεδίο.
Η τροχιά του 2023 DZ2.
Υπολογισμός της περιόδου περιστροφής του 2023 DZ2.
Φθάνοντας στο τέλος μιας διαδικασίας (ενός πανέμορφου ταξιδιού θα έλεγα) που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2021, το Minor Planet Bulletin https://mpbulletin.org/ , έπειτα από τους απαραίτητους ελέγχους που έκανε, ενέκρινε την εργασία που αφορούσε τον αστεροειδή 665 Sabine και τη δημοσίευσε στο τεύχος Απριλίου-Ιουνίου (Issue 48-2). Πρόκειται για μια δημοσίευση που περικλείει την ολοκληρωμένη μελέτη του αστεροειδούς, που ξεκίνησε από τη φωτογράφισή του μέχρι και τη εύρεση της περιόδου του.Πρόκειται για ένα αστεροειδή που παρατηρήθηκε το καλοκαίρι και ανήκει στην Κύρια Ζώνη των Αστεροειδών δηλαδή ανάμεσα στον Άρη και Δια. Η απόστασή του τη συγκεκριμένη περίοδο από την Γη ήταν στα 281.000.000 χλμ και η φωτεινότητά του στα 12.7 mag. Η διάμετρός του είναι 51 χλμ.
Ο υπολογισμός της περιόδου περιστροφής του, έπειτα από πολλές προσπάθειες, βρέθηκε να είναι 4.299±0.004h ώρες που συμφωνεί απόλυτα με όλες τις βάσεις δεδομένων (4.294h). Όλες οι μετρήσεις υποβλήθηκαν στη βάση δεδομένων ALCDEF http://alcdef.org/ και στο σύστημα PDS (Planetary Data System) της NASA με την συγκεκριμένη φόρμα και διαδικασία που απαιτείται. Στο MinorPlanetCenter δε χρειάστηκε γιατί η τροχιά του είναι επαρκώς προσδιορισμένη.
Το Minor Planet Bulletin είναι ένα τριμηνιαίο επιστημονικό περιοδικό που εκδίδεται από την Association of Lunar and Planetary Observers ALPO ( Ένωση Παρατηρητών Σελήνης και Πλανητών) των Η.Π.Α. Οι δημοσιεύσεις του προέρχονται από μετρήσεις που γίνονται σε όλα τα πανεπιστήμια του κόσμου, καθώς και από ένα μικρό αριθμό ερασιτεχνών αστρονόμων. Ο αρχικός έλεγχος της μελέτης έγινε από τον Brian Warner, ιδρυτή της βάσης δεδομένων Asteroid Lightcurve Photometry Database ALCDEF, βάση στην οποία κατατέθηκαν και εκεί οι μετρήσεις, καθώς και από τον Pedro Valdes Sada καθηγητή του Πανεπιστημίου Monterrey του Μεξικό.
Η τελική έγκριση έγινε από τον Richard P. Binzel μέσω επικοινωνίας με email. Μάλιστα με συνεχάρη για την πολύ καλή δουλειά. Πολύ μεγάλη τιμή και δικαίωση των προσπαθειών.
Για όσους δεν τον γνωρίζουν είναι Καθηγητής Πλανητικών Επιστημών στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ) και από τους μεγαλύτερους πλανητικούς αστρονόμους παγκοσμίως και ιδίως σε ότι αναφoρά τους αστεροειδείς και στη μελέτη του Πλούτωνα https://eapsweb.mit.edu/people/rpb Επίσης είναι ο δημιουργός της Κλίμακας του Τορίνο, της κλίμακας δηλαδή που μας δείχνει την επικινδυνότητα μιας σύγκρουσης μεταξύ ενός σώματος και της Γης σε συνάρτηση με τις επιπτώσεις που θα προκληθούν. Η εργασία έχει tracking number 48-204 και μπορείτε να την διαβάσετε εδώ:
https://ui.adsabs.harvard.edu/abs/2021MPBu...48...99S/abstract .
Tα αποτελέσματα έχουν ενταχθεί και στις βάσεις δεδομένων της NASA (SAO/NASA ADS).
Η φωτομετρική μελέτη του Sabine 665 με τη βοήθεια του MPO Canopus.
Η τροχιά του αστεροειδούς σε χρονική διάρκεια 5 ωρών.
Αστρομετρική καταγραφή του Sabine με το πρόγραμμα Astrometrica.
Η φωτομετρική μελέτη του Sabine 665 με τη βοήθεια του Muniwin.
Η φωτομετρική μελέτη του Sabine 665 με τη βοήθεια του MPO Canopus.
Αστρομετρική καταγραφή του αστεροειδούς ARA 849
Η φωτομετρική μελέτη του ARA 849 με τη βοήθεια του Muniwin.
Το αστεροσκοπείο συμμετέχει στo πρόγραμμα Ancient Asteroids του Πανεπιστημίου Αθηνών που αφορά τον χαρακτηρισμό αστεροειδών, οι οποίοι είναι μέλη αρχέγονων διασκορπισμένων οικογενειών της Κύριας Ζώνης του Ηλιακού Συστήματος. Πρόκειται για ένα πραγματικά πολύ δύσκολο εγχείρημα, που απαιτεί τη συνεργασία πολλών ανθρώπων από όλο τον κόσμο για να πραγματοποιηθεί! Η πρώτη δημοσίευση και περισσότερες πληροφορίες είναι διαθέσιμες στη σελίδα:
http://users.uoa.gr/~kgaze/ancient_asteroids.html .
Το πρόγραμμα συντονίζεται από τον Δρ. Κοσμά Γαζέα και τον υποψήφιο διδάκτορα Δημήτρη Αθανασόπουλο.
.png)